Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Πρώτη σε τροχαία δυστυχήματα στην Ε.Ε. η Ελλάδα



Είναι χαρακτηριστικό ότι το διάστημα 1980-2003 το ποσοστό των νεκρών σε τροχαία στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 12%, ενώ σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρουσίασε μείωση. Ακόμα, η Ελλάδα έρχεται τέταρτη στη λίστα των χωρών με τους περισσότερους νεκρούς από τροχαία ανά εκατομμύριο κατοίκους(148 νεκροί ανά εκατομμύριο κατοίκων), μετά τη Λετονία (210), τη Λιθουανία (205) και την Πορτογαλία (150).




Κι έρχομαι τώρα στο πελώριο ΓΙΑΤΙ και να δούμε μαζί το ποιος φταίει. Σίγουρα δεν είναι μόνο ένας παράγοντας ή μια αιτία που φταίει για τα δυστυχήματα. Είναι πολλοί οι παράγοντες που οδηγούν στα τροχαία και θα πρέπει να τους αναφέρουμε.
Πρώτα πρώτα φταίμε εμείς οι ίδιοι γιατί δεν οδηγούμε σωστά. Δεν σεβόμαστε τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και δεν υπολογίζουμε την ανθρώπινη ζωή. Είναι μερικές παραβάσεις του ΚΟΚ που χαρακτηρίζονται θανατηφόρες, όπως οι μεγάλες ταχύτητες, το προσπέρασμα σε στροφή ή χωρίς ορατότητα, η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη και η κίνηση στο αντίθετο ρεύμα πορείας. Ολες αυτές τις παραβάσεις του ΚΟΚ τις παίρνουμε αψήφιστα και τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά.


Αλλος παράγοντας των τροχαίων αυτών των ημερών είναι το αλκοόλ. Το αλκοόλ θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι σκοτώνει. Δεν σηκώνει αστεία. Αν πιούμε, ας μην οδηγήσουμε ή ας οδηγήσει το αυτοκίνητό μας κάποιος άλλος.



Είναι και άλλοι παράγοντες που προκαλούν τροχαία. Εκείνο που θα πρέπει να έχουμε κατά νου είναι ότι στην οδήγηση χρειάζεται σύνεση, προσοχή και πιστή τήρηση των κανόνων του ΚΟΚ. Αυτό επιβάλλει ο πολιτισμός μας, αυτό επιβάλλει ο σεβασμός στη ζωή και στους συνανθρώπους μας.

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Καλό ταξίδι άγγελέ μου...



Μικρούλι μου,


Μου ήταν τόσο εύκολο να Σ' ΑΓΑΠΑΩ γιατί μπορούσες να μου το εμπνέεις συνέχεια. Τόση γλύκα σ' ένα γίγαντα δεν είχα δει ποτέ μου... "Μαζί σου δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν" σου είχα πει, τώρα που δεν θα σ' έχω δίπλα μου πάλι δεν θα φοβάμαι γιατί θα υπάρχεις μέσα μου...



Είσαι από τα πιο ξεχωριστά άτομα που ήρθαν στη ζωή μου κι έγινες ξεχωριστός γιατί τίποτα δεν σε χαλούσε, γιατί παθιαζόσουν, γιατί ζούσες την κάθε στιγμή όπως ακριβώς ήθελες και πάντα με φόβιζε αυτό...






Τον Οκτώβριο του 2005 μου είχες γράψει σ' ένα τετράδιο :


Ένα άθλιο στρώμα γεμάτο με αίμα...

Ένα άτυχο σώμα μ' ένα μαχαίρι στο δέρμα,

σκαλίζει μια φράση πάνω στο δέρμα μόνο με αίμα...

<< δεν είναι η αγάπη τίποτ' άλλο παρά ένα ψέμα...>>





Τώρα πρέπει να σταματήσω να σ' αγαπάω;;;

Αυτό που είχαμε ήταν κάτι ξεχωριστό και θα παραμείνει έτσι....

Μου λείπεις και θα μου λείψεις ακόμα περισσότερο...




Το Χαζούλι Σου





It'll be alright You said


Tommorrow


Don't you cry Don't you shed a tear


When you wake up I will still be here


When you wake up


We'll battle all your fears And now I'll...



Take my heart back


Leave your pictures on the floor


Steal back my memories


I can't take it anymore


I've cried my eyes out


Oh,and now I face the years


The way you loved me


Vanished all the tears




Artist: JENNIFER LOVE HEWITT Song: TAKE MY HEART BACK

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Ήρθε το τέλος!


20 Μαΐου αρχίζουν οι πανελλήνιες το ακούσατε;;


Μου έχουν κοπεί τα πόδια... Μου έχει ανέβει η πίεση (έχω και υπόταση φανταστείτε..), και γενικά έχω τα συμπτώματα του άγχους!


Σας διαβάζω όλους στα κλεφτά αλλά δεν προλαβαίνω να αφήνω μηνύματα.... Να είστε είστε όλοι πολύ καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα! Α! και να μου μεταδίδεται θετική ενέργεια, που τη χρειάζομαι πολύ!

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Επανήλθα!!

Επανήλθα...Και μάλιστα δυναμικά! Σας ευχαριστώ όλους... Πολύ πολύ πολύ!!! Σκέφτηκα πως δεν πρέπει να σταματήσω να κυνηγώ το όνειρο μου και ότι ο μόνος εχθρός μου είναι ο εαυτός μου αυτή τη στιγμή! Άλλωστε μόνο 7 εβδομάδες έμειναν!!








Πάμε να παίξουμε..... Ο αγαπητός lockheart με κάλεσε σ'ένα παιχνίδι...

Το θέμα του sex είναι μεγάλη υπόθεση, είμαι των ήρεμων και ρομαντικών πραγμάτων.... Λόγω ηλικίας! Ξέρετε τώρα σβηστά φώτα, κεράκια δεξιά κι αριστερά...










Αλλά μακαρόνια κάθε μέρα ποιος μπορεί να τρώει;;;










Οπότε πρέπει να υπάρχουν κι αλλαγές....















Γιατί το σεξ πρέπει να το βλέπεις και σαν παιγνίδι...

Και πρέπει να χρησιμοποιείς διάφορα μέσα που ίσως βοηθήσουν να το καταφέρεις...
Όργιο δεν θα έκανα ποτέ......


















Προτιμώ την αποκλειστικότητα!














Αυτά από εμένα... καλό Σαββατοκύριακο... Ότι και να κάνετε με όποιον και να είστε!

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Πανελλήνιες VS Βαρεμάρας!


Δεν είμαι καλά..... Βαριέμαι απίστευτα! Έχω μπει στη τελική ευθεία για τις πανελλήνιες κι έχω αρχίσει ήδη να κουράζομαι. Για έναν ανεξήγητο λόγο νιώθω ότι δεν θα τα καταφέρω, Φοβάμαι πολύ κι απογοητεύομαι. Κι αν δεν τα καταφέρω τι θα κάνω... Δεν πιστεύω και πολύ στον εαυτό μου... Με έχει πιάσει μια τρομερή ηττοπάθεια.... Χρειάζομαι ψυχολογική στήριξη γιατί αν δεν τα καταφέρω θα χρειαστώ ψυχίατρο!!!
Τώρα συνειδητοποιώ πόσο ψυχοφθόρα είναι όλη αυτή η κατάσταση!

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Α! ΡΕ ΜΑΜΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!!!


Αυτά είναι! είπα και μπήκα μέσα με τον συνοδό μου, στην είσοδο μας περίμενε λουλουδάκι και χαιρετούρες από τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα! Εκείνη την ώρα μου ήρθε στο μυαλό η μάνα μου που από την ώρα που της είπα ότι θα πάω στο χορό των ναυτικών δοκίμων έλεγε: Η Αλίκη στο Ναυτικό και γέλαγε μόνη της χωρίς να υπάρχει λόγος.... Λίτσα τι πίνεις και δεν μας δίνεις!!!(αλλά μάλλον είχε προαίσθημα ότι θα περάσω καλά!) Μπαίνοντας αντίκρισα ένα από τα πιο ωραία θεάματα στη ζωή μου... Άντρες... Παντού...και όλοι ένστολοι! Ευτυχία!!! Κατά ένα περίεργο τρόπο όλοι ήταν κούκλοι! Η στολή λες να έφταιγε;;; Δεν ξέρω τι έφταιγε αλλά από χθες ευχαριστώ την μαμά πατρίδα για τους άντρες που βγάζει! Και το πολεμικό ναυτικό που μάζεψε όλα τα κουκλιά για να τα δω εγώ!!! Γνώρισα πολύ ενδιαφέροντα άτομα και μου έκανε πάρα πολύ καλό!
Φυσικά, η βραδιά δεν τελείωσε εκεί!!!! Μετά πήγαμε μπουζούκια!!! Στον Καλίδη και σε αυτή την άσχημη τη Θελξη... Χορέψαμε εννοείται... Γελάσαμε... Και πέρασε τέλεια!!!! Κάτι που είχα πάρα πολύ καιρό να κάνω.....

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

Σφαλιάρα!


Γιατί όταν νομίζεις ότι τελικά έχεις ξεπεράσει κάποια πράγματα, πάντα κάποιος γυρίζει από το πουθενά και στα θυμίζει; Τότε τρως μια σφαλιάρα που είναι όλη δική σου. Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, γυρίζει στα καπάκια και τρως και δεύτερη πριν προλάβεις καν να σηκωθείς από την πρώτη, ύπουλο χτύπημα αυτό. Και μετά φεύγει... Και μένεις πάλι μόνος σου, χωρίς υποκατάστατα αυτή τη φορά για να μην ξεγελάς τον εαυτό σου... Γιατί κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσει, και στην επόμενη σφαλιάρα εσύ πρέπει να είσαι δυνατός... Δεν πρέπει να σπάσεις σαν γυαλί όπως τώρα....