Στην αρχή δεν τον συμπαθούσα ούτε με συμπαθούσε... Υπήρχε μία απέχθεια ανάμεσα μας τολμώ να ομολογήσω! Βλέπετε και τα δύο λιοντάρια είμαστε που να κάνουμε χωριό;;; Αρχικά συμβιβαζόμασταν.... Και ξαφνικά τα συναισθήματα άλλαξαν ίσως γιατί ωρίμασα λίγο εγώ κατέβηκε κι εκείνος και απλά δεθήκαμε... Αρχίσαμε να μοιραζόμαστε πράγματα, σκέψεις.... Έχουμε έρθει πιο κοντά χωρίς να γίνει κάτι σημαντικό... Είναι εκεί όποτε τον χρειάζομαι στα πιο απλά αλλά και στα πιο δύσκολα... Καλύπτει κενά με μεγάλη επιτυχία!!! Είναι φίλος και κάποιες φορές μπαμπάς.......
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Ασταγδιάλα που λέει και ένας φίλος, με συγκίνησες.
και καλά εσείς, τρώσεστε και τα βρίσκετε, εγώ τι φταίω που μαζεύτηκαν τόσα λιοντάρια στη ζωή μου;
εσύ το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να το απολαμβάνεις..........!!!!!
Δυστυχώς έχω λιοντάρι πατέρα και μεγάλο αδερφό. Περιττό να σας πω τι περνάει ένα ψαράκι με αυτά τα ζώα της ζούγκλας. Και πάντα ματωμένος απ'τις γρατζουνιές εγώ...
Καλό ΣΚ παίδες ;-)
Είσαι τυχερή..
το ξέρω και ευχαριστώ πολύ.....
Δημοσίευση σχολίου