Το να έρχεσαι σε σύγκρουση με τα συναισθήματα σου μοιάζει με έκρηξη στυλ big bang... Άλλα θες να πεις άλλα λες στο τέλος, γιατί απλά πρέπει και όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγο... Ή καλύτερα δεν πρέπει... Δεν πρέπει να ζητάς, να δένεσαι, να εκφράζεις συναισθήματα, φόβους, πάθη... Θυμό και κυρίως ζήλια.... Μιλάς άσχημα και απότομα γιατί πρέπει να κρατήσεις τις αποστάσεις, όχι από εκείνον αλλά από τον εαυτό σου... Να απαλλαγείς δηλαδή από τα περιττά πάθη (όπως λεει και ένας φίλος... )!
3 σχόλια:
μια τέτοια έκρηξη/σύγκρουση όπως θες το λες, δημιούργησε όμως το σύμπαν - και σ'αντιστοιχία το δικό σου;
Καλημέρα Σοφία! .. Πόσες φορές τα έχω σκεφτεί κ εγώ αυτά... :))
"γιατί πρέπει να κρατήσεις τις αποστάσεις, όχι από εκείνον αλλά από τον εαυτό σου"
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, αυτά είναι τα πιο έντονα και ενοχλητικά συναισθήματα.Λες ρε γαμώτο τι έχω κάνει και το πληρώνω τόσο ακριβά. Προσπαθείς για τους άλλους και για το πως θα φανούν αυτά που θα πεις μπροστά στους άλλους βάζοντας σε 2η μοιρα το εαυτό σου. Αλλά κάποτε έρχεται η ανακούφηση. Όπως και στο big bang, όταν όλα βγουν προς τα έξω έρχεται η γαλήνη και η ηρεμία!
Δημοσίευση σχολίου